Ai, bloggen is blijkbaar niet mijn ding. Ik vind het leuk om iedereen een beetje op de hoogte te houden, maar om er echt voor te gaan zitten en een stuk tekst te schrijven is blijkbaar zo moeilijk dat mijn blog even anderhalve maand zonder heeft moeten doen. Maar hierbij de langverwachte update. En er is veel veranderd en gebeurd (wees gerust, ik zit nog steeds in Cairo!).
Ten eerste ben ik verhuisd van Maadi naar Doqqi. Wel een verdubbeling van mijn huur (van 75 naar 150 euro) maar een huis waar je je thuis kan voelen. Voor mijn reis naar werk (zie vorige post) betekent dat dat ik nu twee metrostops – overstap – 7 metrostops heb voordat ik in Zahraa ben en de minibus kan pakken. Afijn, in de ochtend is dat soms ook wel lekker, dan heb je nog even de tijd om de slaap uit je ogen te wrijven.
Uitzicht over al-Qasr, Dakhla Oase
Verder was het vorige maand Eid al-Kbir, of Eid al-Adhaa. Het offerfeest, wat enkele dagen duurt. Daarom had ik een klein weekje vrij en met vrienden besloten we naar de woestijn te gaan. Van oase naar oase en overnachtingen onder sterrenhemels maakten het tot 5 fantastische maar vermoeiende dagen. We zijn helemaal tot in de zuidelijkste oase gekomen, de Dakhla, waar mijn werk een project heeft, dus dat was leuk om te zien. De dorpjes daar zijn gebouwd van een kleimengsel wat je ook ziet in Mali enzovoort. Op de terugweg schrokken de politiemannen zo van zeven toeristen in een minibus dat we spontaan politiebegeleiding kregen van Kharga tot even na Asyut (ongeveer 6 uur lang).
Pyramiden te zien vanuit mijn woonkamer
In het huis in Doqqi woon ik nu samen met dezelfde Amerikaan uit mijn eerste huis en een Spanjaard (of eigenlijk Catalaan). We kunnen goed met elkaar opschieten en ook al is de TV op dit moment buiten werking, hebben we onszelf wel verwend met de nodige keukenapparatuur (broodrooster, blender en sappers). Het uitzicht van ons appartement op de negende verdieping bevat ook twee rare driehoekige gebouwen in de verte! Helaas zijn die alleen bij helder weer te zien en Cairo staat daar helaas niet bekend om.
Voor mijn werk ben ik nu in de afrondende fase van de website, als die af is zal ik een linkje posten. Verder ga ik aan de slag met het jaarlijkse verslag (annual report) en werk ik mee aan voorstellen om sponsorgeld binnen te krijgen. Ik leer hier en daar veel, maar soms is het toch een klein beetje veel van hetzelfde. Ik kijk dus stiekem al een beetje uit naar de cursus op het Nederlands Insituut, waar ik me afgelopen maand succesvol voor heb ingeschreven. Voorlopig wordt mijn taalhonger nog even gestild door een cursus Egyptisch Arabisch (wat hier op straat gesproken wordt) van twee avonden in de week.
Schaatsen in Egypte
Nog vermeldenswaard is dat ik mijn Nederlandse/Friese roots niet heb kunnen verloochenen en dus al op de schaatsen heb gestaan. Ik weet niet of t woord ‘schaatsen’ wel gebruikt mag worden voor die zware schoenen met superbotte ijzers, maar toch! Schaatsen in Egypte was iets wat ik niet tot de mogelijkheden had gerekend. Verder is het vandaag de eerste dag van het Islamitische Nieuwe Jaar, dus hierbij iedereen: een gezond en gelukkig 1432!